İnsanlar doğaları gereği hata yapmaya mahkumdurlar. Ve bu hatalarından ders çıkarabildikleri kadar bilgiye sahiptirler. Bu bilgi insanları üstün bir mertebeye taşır. Cahillikten bilgeliğe geçiş gibi. Tabi burdaki bilgelik, her şeyi bilen manasında değil, bir şeyleri bilme anlamında kullanılmıştır. Veya başka bir deyişle beşerlikten insanlığa geçiş anlamındadır. Çünkü insan doğduğunda sadece biyolojik varlıktır, bu da onu beşer yapar. Ancak büyüdükçe, etrafındakileri anlamlandırmaya başladıkça beşerlikten kurtulur ve insan olmaya başlar.
Akıl ve Zeka üzerine
Nitelikli hırsızlık zeka gerektirir ama aklı olan hırsızlık yapmaz.
Ben ve Sen
Ben sen olmuşum
Sen ise ben
Benimsin
Bendesin
Bensin
Seninim
Sendeyim
Senim
Sen, ben birlikte biz değiliz
Ben ve sen tekiz
Farklı bedende aynı ruhuz
Biriz…
Yalnızlık sükûta gebe…
Dipsiz kuyularda yalnızım
Sesim avaz avaz sükûta gebe
Kalpler sağır, diller lâl
Beklemek düşer payıma
Bir umut bir de hasretle…
Günah Paradoksu
Dağlar, taşlar, hayvanlar kadar aklımız yoktu kabul ettik en büyük yükü. Ve düştük ana rahmine başımıza geleceklerden habersiz.
Hayatın Anlamı Üzerine
Yıllar sonra dönüp baktığımda ardıma,
Görmek istediğim hiçbir şey olmasın.
Hepsini yanımda görmek ve onlarla birlikte olmak istiyorum.
Adı Aşk
İnsan ömrünün üçte biri uykuda geçiyormuş.
Bunu ilk duyduğunda pek ciddiye almıyorsun belki.
Hayat Ağacı
Kendi çölümde bir su damlasıydın bana.
Beni toprağa var gücünle yapıştırdın.
Ve hayat bulmamı sağladın.
Anneler Günü
Sanki en başa dönmüş gibiyim,
İlk havanın ciğerleri nasıl yaktığını unutmuşum.
Ve bedenime vurulan şamarların acısı, hala yakmakta canımı.
Oysa ne güzeldi dışardaki kötülüklerden koruyan bir meleğin varlığı.
Saçma Bir Hikaye
Duyguların yitip gittiği, duygusuzlaştığı bir zaman dilimiymiş. Ormanların kralı aslan, kendi topraklarında yalnız ve huzurlu bir hayat yaşarmış. Herkes ondan korkar ve alanına yaklaşmaya çekinirmiş.