Tükeniyorum…

‪Saniyelerin birbirini tüketmesi gibi tüketiyorum kendimi.‬
‪Zamanla geçer deyiminin çaresiz kaldığı bir yerdeyim. ‬
Ne çıkabiliyorum yüzeye ne de tam anlamıyla batabiliyorum.
‪Arafta kalmışım.‬
‪İğne ucu kadar bile ışık yok.‬
‪Sanırım gecenin sabaha en yakın olan anındayım‬ zifiri karanlık.
Anlar sonsuz parçaya bölünmüş ve içinde kaybolmuşum.
Sabahın olacağı inancını yitir‪mişim.‬
‪Çıkış, çıkış yok…‬

Okumaya Devam Et

Nefes al nefsine inat…

Dua et ve ayağa kalk,

Kurtul sıkıntılarından uyan.

Başını dik tut sevginden ki sevin,

Sevin insan olabilmeyi becerdiğin için.

Eşref ise insan denen mahlukat sevin.

Bize bizden yakınsa Rab,

Ve yüklemiyorsa kaldıramayacağın yük,

O zaman anla,

Kalpler ancak O’nu anmakla tatmin olur.

Anla ve dua et, sevin.

Yaşamak yükü sırtlan ve devam et.

Nefes al nefsine inat…

Okumaya Devam Et