İnsan kötüyle doğrudan karşılaşmadığı sürece kavramasıda zor oluyor. Mesela ben ilk telefonumu çaldırana kadar hırsızlığın dizilerde olan bir şey olduğunu sanırdım. İnsanların birbirine bunu nasıl yaptığına hala anlam veremiyorum. Hatta insanın kendisine bunu nasıl yakıştırdığını asla anlamayacağım. Bir insanın başkasını aldatması nasıl bu kadar kolay olur? Aldatılan kimdir? Kötülüğe uğrayan mı yoksa bunu yapanın kendisi mi? Bir insanın güvenini çalmak sıradan bir olay mı gerçekten? Hayata dair her şeyini elinden almak değil mi bu? Aldatılan bir daha nasıl güvenecek? Ömür boyu başkalarından hep kötülük bekleyerek yaşamasına sebep olmak nasıl bir vicdana sığar? Kötülük bir kere yaşandığında insana dair ne kalır ki o bedende artık?